Synonimy do słowa EMIR.

Poniżej znajduje się lista wszystkich znalezionych synonimów dla szukanego przez Ciebie słowa: EMIR.

Wyrazy bliskoznaczne do słowa EMIR

Dla interesującego Cię słowa znaleźliśmy synonimy lub grupy wyrazów bliskoznacznych o 2 różnych kategoriach znaczeniowych lub używane w innych kontekstach. Zostały one wyświetlone oddzielnie.

EMIR
to inaczej:

emir, monarcha (nadrz.), panujący (nadrz.)

EMIR
to inaczej:

książę, władca, monarcha, wódz

Przy niektórych pozycjach, w nawiasach, mogą znajdować się dodatkowe oznaczenia wskazujące na przykład, że dane słowo używane jest w mowie potocznej, jest uważane za obraźliwe lub żartobliwe (wyjaśnienia poszczególnych kategorii znajdziesz na dole strony).

Sprawdź też synonimy dla słów tematycznie lub słownikowo podobnych do EMIR.

SZARIF, PANUJĄCY, MONARCHA,

Szukaj synonimów do słowa

EMIR inaczej

Najlepszymi odpowiedziami na pytanie: "Jakie znasz synonimy do słowa emir?", są:

1. Emir to inaczej emir, monarcha (nadrz.), panujący (nadrz.).
2. Emir to inaczej książę, władca, monarcha, wódz.

W sumie znaleźliśmy tyle odpowiedzi na to pytanie: 2.

Synonimy słownikowe do słowa EMIR

EMIR: emir, monarcha (nadrz.), panujący (nadrz.)
EMIR: książę, władca, monarcha, wódz

OBJAŚNIENIA KATEGORII POJĘĆ

nadrz. - pojęcię nadrzędne - oznacza, że dane słowo lub określenie stoi wyżej w hierarchii znaczeniowej - na przykład "pojazd" jest pojęciem nadrzędnym dla słowa "samochód", bo każdy samochód to pojazd, ale nie każdy pojazd jest samochodem.
podrz. - pojęcie podrzędne - odwrotność pojęcia nadrzędnego. Oznacza, że dany wyraz stoi niżej w hierarchii znaczeniowej - w powyższym przykładzie: "samochód" w stosunku do "pojazdu".
oficj. - określenie oficjalne - używane w języku oficjalnym, urzędowym (np. "gratyfikacja" zamiast "zapłata").
poet. - określenie używane w języku poetyckim, wyszukanym, raczej nie używane w tym kontekście w mowie potocznej (np. "płeć nadobna" o kobietach).
książk. - słowo używane głównie w tekstach pisanych, książkach, raczej nie używane w danym kontekście w mowie potocznej (np. "abderyta" o głupcu).
żart. - określenie żartobliwe, lub z żartobliwym zabarwieniem, używane częściej w mowie niż w piśmie (np. "wywijać na parkiecie" o tańcu).
pot. - określenie potoczne, niefachowe, nie używane w mowie i piśmie oficjalnym (np. "ojczulek" o księdzu).
wulg. - słowo uważane powszechnie za wulgarne, lub wulgarne w tym konkretnym kontekście (np. "smarkacz" o dziecku).
przestarz. - słowo, które dawniej było używane powszechnie, ale obecnie wyszło z użytku (np. "atencja" w znaczeniu "uwaga").
obraźl. - pojęcie uważane powszechnie za obraźliwe, lub obraźliwe w kontekście w jakim zostało użyte (np. "kołtun" o osobie a nie o stanie włosów).
euf. - eufemizm to wyraz lub wyrażenie, którego używamy zamiast innego zwrotu lub słowa, zastępując w ten sposób treść przykrą, niestosowną, nieprzyzwoitą itp. treścią łagodniejszą, okrężną, nienazywającą wprost (np. "przy kości" o otyłej osobie).
specjalist. - słowo, zwrot lub określenie specjalistyczne, używane w języku branżowym, żargonie zawodowym lub literaturze fachowej - w pewnym sensie przeciwieństwo określenia potocznego (np. "oscylacja" zamiast "drganie").
ekspr. - słowo, zwrot lub określenie, używane w języku potocznym, w emocjach, czasami z zabarwieniem negatywnym (np. "babsko" o "niesympatycznej kobiecie").
pieszcz. - słowo, zwrot lub określenie używane w języku potocznym z zabarwieniem pieszczotliwym, czasami zdrobniale (np. "pupcia" o "tylnej części ciała").
gwara - słowo, zwrot lub określenie regionalne, czasami zapożyczone z języka obcego, używane przez społeczności lokalne lub mniejszości narodowe (np. "bajtel" o "dziecku" na Śląsku).
nadużyw. - słowo, zwrot lub określenie używane w języku potocznym zbyt często, przesadnie i nie zawsze w odpowiednim kontekście (np. "kultowy" o czymś po prostu "modnym").
antonim - słowo, zwrot lub określenie o przeciwnym, odwrotnym znaczeniu, czasami błędnie używane jako synonim (np. "dzianina" i "tkanina").
rzadziej / częściej - określa która forma, lub synonim, jest używany częściej, a który rzadziej w języku polskim, głównie w mowie potocznej.