Synonimy do wyrażenia WRÓG POLAKÓW.

Poniżej znajduje się lista wszystkich znalezionych synonimów dla szukanego przez Ciebie wyrażenia: WRÓG POLAKÓW.

Wyrazy bliskoznaczne do wyrażenia WRÓG POLAKÓW

WRÓG POLAKÓW
to inaczej:

polakożerca (obraźl.), polonofob, wróg Polski, wróg polskości, osoba (nadrz.), podmiot (nadrz.), przyjaciel Polaków (antonim)

Przy niektórych pozycjach, w nawiasach, mogą znajdować się dodatkowe oznaczenia wskazujące na przykład, że dane słowo używane jest w mowie potocznej, jest uważane za obraźliwe lub żartobliwe (wyjaśnienia poszczególnych kategorii znajdziesz na dole strony).

Szukaj synonimów do słowa

WRÓG POLAKÓW inaczej

Najlepszą odpowiedzią na pytanie: "Jakie znasz synonimy do wyrażenia wróg polaków?", jest:

1. Wróg polaków to inaczej polakożerca (obraźl.), polonofob, wróg Polski, wróg polskości, osoba (nadrz.), podmiot (nadrz.), przyjaciel Polaków (antonim).

W sumie znaleźliśmy tyle odpowiedzi na to pytanie: 1.

Synonimy słownikowe do wyrażenia WRÓG POLAKÓW

WRÓG POLAKÓW: polakożerca (obraźl.), polonofob, wróg Polski, wróg polskości, osoba (nadrz.), podmiot (nadrz.), przyjaciel Polaków (antonim)

OBJAŚNIENIA KATEGORII POJĘĆ

nadrz. - pojęcię nadrzędne - oznacza, że dane słowo lub określenie stoi wyżej w hierarchii znaczeniowej - na przykład "pojazd" jest pojęciem nadrzędnym dla słowa "samochód", bo każdy samochód to pojazd, ale nie każdy pojazd jest samochodem.
podrz. - pojęcie podrzędne - odwrotność pojęcia nadrzędnego. Oznacza, że dany wyraz stoi niżej w hierarchii znaczeniowej - w powyższym przykładzie: "samochód" w stosunku do "pojazdu".
oficj. - określenie oficjalne - używane w języku oficjalnym, urzędowym (np. "gratyfikacja" zamiast "zapłata").
poet. - określenie używane w języku poetyckim, wyszukanym, raczej nie używane w tym kontekście w mowie potocznej (np. "płeć nadobna" o kobietach).
książk. - słowo używane głównie w tekstach pisanych, książkach, raczej nie używane w danym kontekście w mowie potocznej (np. "abderyta" o głupcu).
żart. - określenie żartobliwe, lub z żartobliwym zabarwieniem, używane częściej w mowie niż w piśmie (np. "wywijać na parkiecie" o tańcu).
pot. - określenie potoczne, niefachowe, nie używane w mowie i piśmie oficjalnym (np. "ojczulek" o księdzu).
wulg. - słowo uważane powszechnie za wulgarne, lub wulgarne w tym konkretnym kontekście (np. "smarkacz" o dziecku).
przestarz. - słowo, które dawniej było używane powszechnie, ale obecnie wyszło z użytku (np. "atencja" w znaczeniu "uwaga").
obraźl. - pojęcie uważane powszechnie za obraźliwe, lub obraźliwe w kontekście w jakim zostało użyte (np. "kołtun" o osobie a nie o stanie włosów).
euf. - eufemizm to wyraz lub wyrażenie, którego używamy zamiast innego zwrotu lub słowa, zastępując w ten sposób treść przykrą, niestosowną, nieprzyzwoitą itp. treścią łagodniejszą, okrężną, nienazywającą wprost (np. "przy kości" o otyłej osobie).
specjalist. - słowo, zwrot lub określenie specjalistyczne, używane w języku branżowym, żargonie zawodowym lub literaturze fachowej - w pewnym sensie przeciwieństwo określenia potocznego (np. "oscylacja" zamiast "drganie").
ekspr. - słowo, zwrot lub określenie, używane w języku potocznym, w emocjach, czasami z zabarwieniem negatywnym (np. "babsko" o "niesympatycznej kobiecie").
pieszcz. - słowo, zwrot lub określenie używane w języku potocznym z zabarwieniem pieszczotliwym, czasami zdrobniale (np. "pupcia" o "tylnej części ciała").
gwara - słowo, zwrot lub określenie regionalne, czasami zapożyczone z języka obcego, używane przez społeczności lokalne lub mniejszości narodowe (np. "bajtel" o "dziecku" na Śląsku).
nadużyw. - słowo, zwrot lub określenie używane w języku potocznym zbyt często, przesadnie i nie zawsze w odpowiednim kontekście (np. "kultowy" o czymś po prostu "modnym").
antonim - słowo, zwrot lub określenie o przeciwnym, odwrotnym znaczeniu, czasami błędnie używane jako synonim (np. "dzianina" i "tkanina").
rzadziej / częściej - określa która forma, lub synonim, jest używany częściej, a który rzadziej w języku polskim, głównie w mowie potocznej.