paca
pacą
pace
pacę
pach
paci
paco
pacu
pacy
pacz
pada
padł
padm
padu
pady
paiż
paja
pają
pajd
paje
paję
pajo
pajs
pajz
paka
paką
pakę
paki
pako
pakt
paku
pala
palą
palb
pale
palę
pali
pall
palm
palt
palu
pała
pałą
pałę
pało
pały
pamp
pana
pand
pang
pani
pank
pant
panu
pany
pańć
papa
papą
papę
papo
papu
papy
para
parą
parć
pard
parę
park
parł
parń
paro
parr
pars
part
paru
pary
parz
pasa
pasą
pasę
pasł
pasm
pass
past
pasu
pasy
pasz
paść
pata
paty
pauz
pawi
pądu
pądy
pąka
pąki
pąku
pąsu
pąsy
pcha
peak
pean
pech
peem
pejs
pela
pelą
pele
pelę
peli
pelo
pelt
pełł
pełń
pena
pens
peny
peon
pera
perą
perć
perę
peri
perl
perm
pero
pers
pert
pery
perz
peso
pesz
peta
pety
pędu
pędy
pędź
pęka
pęki
pękł
pęku
pęta
pęto
pętu
pfiu
pfuj
piać
piał
pian
piań
pias
piat
piąć
piął
pica
picą
pice
picę
pici
pico
picu
picy
picz
piec
pieg
piej
piel
pień
pies
piet
piez
pięć
pięt
pigw
pija
piją
pije
piję
pika
piką
pikę
piki
piko
piku
pila
pilą
pile
pilę
pili
pilo
piła
piłą
piłę
piło
piły
pina
pind
pink
pint
pinu
piny
pion
piór
pipa
pipą
pipć
pipę
pipo
pipu
pipy
pirs
pisi
pisk
pism
pisz
pita
pitą
pite
pitę
pito
pitt
pity
piwa
piwo
piwu
pizd
pizz
piżm
plac
plag
plai
plaj
plam
plan
plas
play
plaż
pląs
pleć
pled
pleń
plew
plic
plik
plis
plon
plot
pluć
pluj
pluł
plum
pluń
plus
plut
plwa
płac
płać
płat
pław
płaz
płci
płeć
płem
płoć
płom
płon
płoń
płot
płoz
płód
płóz
płóź
płóż
płuc
pług
płuż
płyn
płyń
płyt
pływ
pnąc
pnia
pnie
pnij
pniu
pocą
pocę
poci
poco
poda
pode
poen
pogo
poić
poił
poją
poje
poję
pola
pole
polo
polu
poła
połą
połę
poło
poły
pomb
pomp
pond
pong
pono
pony
pool
popa
popi
popu
popy
pora
porą
porę
poro
port
poru
pory
poss
post
pość
potu
poty
poza
pozą
pozę
pozo
pozy
pójł
póki
póle
póła
półą
półę
póło
póły
póty
prac
prać
prał
pran
prań
pras
praw
praz
praż
prąc
prąd
pręg
pręt
pręż
prim
proc
prom
pros
proś
prot
prób
próg
próz
pruć
pruj
pruł
pruż
pryk
prym
pryz
prze
przy
psem
psia
psią
psic
psie
psię
psik
psim
psin
psoć
psom
psor
psot
psów
psuć
psui
psuj
psuł
psyk
psyt
ptak
ptoz
ptyś
puaz
pubu
puby
puca
pucą
puce
pucę
puch
puco
pucu
pucy
pucz
puda
pudu
pudy
puer
pufa
pufą
pufę
puff
pufo
pufu
pufy
puha
puhą
puhę
puho
puhy
puka
puką
pukę
puki
puko
puku
pula
pulą
pule
pulę
puli
pull
pulo
pulp
puls
pult
pulu
pułk
puma
pumą
pumę
pumi
pumo
pump
pumy
puna
puną
punc
punę
punk
puno
punt
puny
pupa
pupą
pupć
pupę
pupo
pupy
purg
pusz
puść
putt
puże
pych
pyka
pylą
pyle
pylę
pyli
pyłu
pyły
pyra
pyrą
pyrd
pyrę
pyro
pyry
pysk
pyta
pytą
pytę
pyto
pyty
pyza
pyzą
pyzę
pyzo
pyzy
To już wszystkie czteroliterówki na P. W sumie znaleźliśmy tyle takich 4-literowych słów zaczynających się na literę "P": 496.
P jest szesnastą literą alfabetu łacińskiego, dwudziestą drugą literą alfabetu polskiego i oznacza głoskę [p].
Alfabet to najpopularniejszy system zapisywania mowy, którego nazwa pochodzi od starogreckich nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta.
Jest to fonetyczny system pisma, w którym każdy znak (zwany literą) odpowiada zasadniczo jednemu dźwiękowi – głosce (samogłosce lub spółgłosce).
W tym rozumieniu alfabety są różne, gdy ich zasadnicze zestawy liter różnią się krojem pomiędzy sobą, np. alfabet grecki, alfabet łaciński i
alfabet cyrylicki są różne, a alfabet polski i alfabet niemiecki są tylko wariantami alfabetu łacińskiego. To rozumienie terminu "alfabet"
jest równoznaczne z terminem "pismo" (np. pismo łacińskie = alfabet łaciński). W takim rozumieniu alfabet odróżnia się zarówno od pism
niefonetycznych (ideograficznych lub mieszanych), jak i od innych typów pism fonetycznych (jak: abdżad, abugida i sylabariusz).
Te pozostałe rodzaje pism fonetycznych, również niekiedy bywają nazywane alfabetami, co nie jest całkiem poprawne. Alfabetem na przykład nie jest pismo
ideograficzne lub pismo złożone, (np. pismo chińskie, czy też hieroglify) ani pismo sylabyczne (np. pismo japońskie).
Alfabety dzielą się na:
Alfabety dzielą się też na dwuszeregowe i jednoszeregowe, ze względu na to, czy posiadają systemy małych i wielkich liter (np. alfabet łaciński, grecki,
cyrylicki i ormiański) czy też tylko jeden system liter (np. alfabet gruziński, koreański, syryjski, koptyjski, gocki, runiczny i inne alfabety historyczne, dziś martwe).
Alfabet narodowy to zestaw liter i innych, uzupełniających znaków pisma, używany dla danego języka lub narodu, ułożony w tradycyjnym, ustalonym porządku.
W tym rozumieniu alfabety są różne, choć stanowią warianty narodowe tego samego pisma alfabetycznego, gdy posiadają własne, odrębne znaki, np. alfabet
polski różni się od alfabetu niemieckiego, gdyż (zasadniczo) nie używa liter v i q, oraz wcale nie używa liter ä, ö i ß, a za to używa liter ą, ł i ź,
których nie używa alfabet niemiecki. Natomiast alfabet angielski nie różni się od poklasycznego alfabetu łacińskiego, gdyż (zasadniczo) używa tylko tych samych 26 liter.
W tym sensie mówi się, że alfabety to zamknięte systemy pisma – liczba występujących w nich znaków zmienia się bardzo rzadko, a zmiany (dodanie znaków,
usunięcie znaków) prowadzą do powstania nowego alfabetu. Z licznymi alfabetami narodowymi mamy do czynienia przede wszystkim w przypadku pisma łacińskiego i pisma cyrylickiego (cyrylicy).
Podobnie terminem "alfabet" określa się inne sposoby przekazywania informacji na odległość, nie będące systemami pisma:
Alfabet polski, zwany dawniej: abecadło to alfabet używany do zapisu języka polskiego. Oparty jest on na alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liter (dużych i małych), w tym z sześciu liter ze znakami diaktrycznymi - czyli tak zwanych "polskich liter" używanych wyłacznie w języku polskim.
a ą b c ć d e ę f g h i j k l ł m n ń o ó p r s ś t u w y z ź ż
A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż
Oficjalnie litery z alfabetu łacińskiego: Q, V i X nie są zaliczane do liter polskiego alfabetu, gdyż w polskim słowotwórstwie nie ma potrzeby ich stosowania. Występują one tylko w wyrazach pochodzenia obcego, czyli zapożyczonych. Rada Języka Polskiego uzasadnia, iż brzmienie wszystkich, nawet nowo wymyślanych, wyrazów w języku polskim da się zapisać zgodnie z regułami polskiej ortografii tylko za pomocą 32 liter, bez użycia liter X, V i Q. Niemniej, te trzy łacińskie litery towarzyszą językowi polskiemu w wyrazach obcych i obcojęzycznych, przekształcając się zazwyczaj w litery polskiego alfabetu w miarę powszednienia stosowania wyrazów zawierających te litery.
Ciekawostka: Zdanie "Mężny bądź, chroń pułk twój i sześć flag." zawiera wszystkie litery polskiego alfabetu, każdą dokładnie raz.
Poniżej zaprezentowano statystyczną, procentową częstotliwość występowania poszczególnych liter w języku polskim:
a | ą | b | c | ć | d | e |
8,91% | 0,99% | 1,47% | 3,96% | 0,40% | 3,25% | 7,66% |
ę | f | g | h | i | j | k |
1,11% | 0,30% | 1,42% | 1,08% | 8,21% | 2,28% | 3,51% |
l | ł | m | n | ń | o | ó |
2,10% | 1,82% | 2,80% | 5,52% | 0,20% | 7,75% | 0,85% |
p | q | r | s | ś | t | u |
3,13% | 0,14% | 4,69% | 4,32% | 0,66% | 3,98% | 2,50% |
v | w | x | y | z | ź | ż |
0,04% | 4,65% | 0,02% | 3,76% | 5,64% | 0,06% | 0,83% |
Jak widać z zestawienia, najczęściej używaną literą w języku polskim jest litera "a", natomiast najrzadszą jest litera "x".
Opracownie własne na podstawie materiałów w:
http://pl.wikipedia.org