Dziękuje, dziękuję czy dzienkuje? Jak to poprawnie napisać? Która z podanych form jest poprawna? Jak wyrazić wdzięczność i nie popełnić przy tym błędu? Nie od dziś wiadomo, że język polski niesie ze sobą wiele trudności. Sporo kłopotu sprawia nam przy tym zarówno pisownia, jak i wymowa. Z całą pewnością warto więc dowiedzieć się, jak należy zapisać podane słowo. Poniżej rozwiewamy wszelkie wątpliwości.
Dziękuje, dziękuję czy dzienkuje – którą formę wybrać?
Dwie z podanych form są poprawne – DZIĘKUJE i DZIĘKUJĘ. O ich użyciu decyduje natomiast kontekst wypowiedzi.
Forma DZIENKUJE jest zaś błędna.
Obie formy wskazane jako poprawne, czyli DZIĘKUJE I DZIĘKUJĘ, pochodzą od tego samego wyrazu. Są to formy czasownika DZIĘKOWAĆ.
- DZIĘKUJE to forma 3 osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasownika dziękować. Używamy jej, kiedy mówimy o kimś składającym podziękowania.
Przykłady użycia:
Ania serdecznie dziękuje wam za zaproszenie i gościnę.
Każdego wieczoru Marek dziękuje w modlitwie za miniony dzień.
- DZIĘKUJĘ to forma 1 osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasownika dziękować. Używamy jej więc, kiedy wypowiadamy się we własnym imieniu.
Przykłady użycia:
Dziękuję za prezent.
Bardzo dziękuję ci za współpracę i zaufanie.
Końcówka -ę (obok końcówki -m) jest charakterystyczna dla form 1 osoby czasu teraźniejszego (np. idę, piorę, kłamię, piję).
Stosowanie formy DZIENKUJE jest zaś zawsze błędem.
Dziękuje, dziękuję czy dzienkuje – jak to poprawnie napisać?
Wyrazy DZIĘKUJE I DZIĘKUJĘ to formy czasownika dziękować. To inaczej – wyrażać wdzięczność za coś, składać podziękowania. Dziękować można słowami, ale także gestem, uśmiechem, skinieniem głowy czy ukłonem. Podziękowania mogą być serdeczne, szczere, uprzejme, wylewne czy też gorące. Dziękujemy za pomoc, wsparcie, prezent, życzenia, zaufanie itd. itp.
Warto przy okazji wspomnieć, że w języku funkcjonuje formuła „Z góry dziękuję”, oznaczająca wyrażenie wdzięczność za coś, co ma dopiero nastąpić. Wiele osób przestrzega jednak przed stosowaniem tego zwrotu z uwagi na jego perswazyjny charakter i możliwość wywarcia presji na odbiorcy.