Naprawdę czy na prawdę? Razem czy osobno? Jak poprawnie zapisać podaną konstrukcję? Nie od dziś wiadomo, że pisownia łączna i rozdzielna sprawia nam mnóstwo trudności. Być może to nawet najbardziej kłopotliwe zagadnienie polskiej ortografii. Wyjaśnijmy więc, którą z powyższych form wybrać, żeby ustrzec się przed popełnieniem błędu.
Naprawdę czy na prawdę – razem czy osobno?
Obie formy są poprawne. Podane konstrukcje znaczą jednak co innego, więc ich użycie zależy od kontekstu zdania.
Warto też wiedzieć, że wyrażenie pisane łącznie, czyli „naprawdę”, występuje o wiele częściej i to ono jest zwykle źródłem trudności i błędów. Nie oznacza to, że konstrukcja zapisywana rozdzielnie, czyli „na prawdę”, nie jest w ogóle stosowana.
Poniżej wyjaśniamy, co oznaczają powyższe zwroty i kiedy należy ich używać.
Naprawdę – co to znaczy?
Forma NAPRAWDĘ – jako konstrukcja pisana łącznie – to partykuła służąca do potwierdzenia prawdziwości wyrażanych sądów, mająca na celu przekonanie kogoś o ich słuszności. Może wyrażać również zdziwienie lub niedowierzanie.
Przykłady użycia:
Uwierz mi, to naprawdę świetne zdjęcie.
Naprawdę widzisz między nimi jakieś podobieństwo?
Nie martw się, czuję się naprawdę dobrze.
Konstrukcja „naprawdę” zbudowana jest z przyimka na oraz rzeczownika prawda. Może być to jednak mylące – w taki sposób zbudowane są przecież wyrażenia przyimkowe, które pisze się rozdzielnie.
„Naprawdę” należy jednak do grupy dawnych wyrażeń przyimkowych, które we współczesnej polszczyźnie funkcjonują jako zrosty, które zapisuje się łącznie. To np. wprawdzie, dlaczego, zaledwie, oto, zanim.
Na prawdę – co to znaczy?
Forma NA PRAWDĘ – jako konstrukcja pisana osobno – to połączenie przyimka na i formy biernika liczby pojedynczej rzeczownika prawda. W tym kontekście obowiązuje pisownia rozdzielna.
Przykłady użycia:
Nie licz na prawdę podczas rozmowy z nią.
Powiedz mu wszystko, przecież ojciec też zasługuje na prawdę.
Nie bądź taki zuchwały, nie masz przecież monopolu na prawdę.
