Nie wiem czy niewiem – razem czy osobno? Jak to poprawnie napisać? Pisownia łączna i rozdzielna bywa bardzo kłopotliwa. Ba, nie raz potrafi przyprawić nas o potężny zawrót głowy. Tymczasem jej zasady w większości przypadków są klarowne i jasno sformułowane. Poniżej wyjaśniamy, którą z podanych form wybrać i dlaczego. Z całą pewnością warto wiedzieć, jak zapisać powyższą – często przecież używaną – konstrukcję.
Nie wiem czy niewiem – razem czy osobno?
Jedyna poprawna forma to: NIE WIEM
Nie ma najmniejszych wątpliwości, że z podanych powyżej form tylko właśnie ta – NIE WIEM – jest poprawna. Wybór pisowni łącznej – NIEWIEM – będzie więc w tym przypadku oznaczał popełnienie rażącego błędu językowego.
Przykłady użycia:
Nie wiem, o której dziś wyjdę z pracy.
Naprawdę nie wiem, skąd ty to wszystko wiesz.
Nie wiem, co zamierzasz.
Konstrukcja NIE WIEM zbudowana jest z partykuły „nie” oraz formy rzeczownika „wiedzieć” (jest to forma 1.osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego). Stosowana jest w sytuacjach, kiedy chcemy wyrazić, że nie mamy wiedzy na jakiś temat czy świadomości czegoś albo nie jesteśmy w stanie zaprezentować swojej opinii, stanowiska.
Pisownia rozłączna – NIE WIEM – wynika z ogólnej zasady mówiącej, że partykułę „nie” (jako wykładnik zaprzeczenia) z osobowymi formami czasownika pisze się rozdzielnie.
Nie wiem czy niewiem – jak to napisać?
Reguła określająca pisownię partykuły „nie” z czasownikami dotyczy zresztą nie tylko ich form osobowych. Zapis rozdzielny obowiązuje również w przypadku przeczenia „nie” występującego przed bezokolicznikami (np. nie wiedzieć, nie lubić, nie być, nie tracić), a także przed bezosobowymi formami czasowników zakończonych na -no, -to (np. nie zapłacono, nie otrzymano, nie dano). Zasada dotyczy ponadto wyrazów o znaczeniu czasownikowym (np. nie brak, nie można, nie trzeba, nie wiadomo) – jedyny wyjątek stanowi tutaj wyraz niepodobna (czyli nie można) zapisywany łącznie.
