Prośba czy proźba? Którą formę wybrać? Jak poprawnie napisać podany wyraz? Co ciekawe, słowo nie jest wcale takie rzadkie ani zapomniane. Bez trudu da się je przecież usłyszeć nawet w potocznej komunikacji. Każdy z nas chyba zresztą zwracał się kiedyś do kogoś innego w celu uzyskania czegoś. Tymczasem okazuje się, że pisownia powyższego słowa wciąż sprawia wielu osobom sporo trudności. Z całą pewnością warto więc dowiedzieć się, jak je poprawnie zapisać. Poniżej rozwiewamy wszelkie wątpliwości.
Prośba czy proźba – jak to napisać?
Jedyna poprawna forma to: PROŚBA
Nie ma najmniejszych wątpliwości, że podany wyraz piszemy przez ś. Zapis z użyciem litery ź będzie więc oznaczał popełnienie błędu. Jego źródłem jest natomiast wymowa. Słowo PROŚBA wymawiane jest bowiem jako proźba – a stąd już niedaleka droga do niewłaściwej pisowni. To zresztą niejedyny taki przypadek.
Przykłady użycia:
Mam do ciebie wielką prośbę.
Wysłuchał jej prośby, ale odmówił udzielenia pomocy.
Napisał do sądu prośbę o ułaskawienie.
Miałem sporo wątpliwości, ale w końcu spełniłem jej prośbę.
Wyraz PROŚBA to rzeczownik rodzaju żeńskiego. Oznacza uprzejmy zwrot skierowany do kogoś w celu uzyskania, otrzymania czegoś. To także oficjalne pismo skierowane do jakiejś instytucji lub osoby urzędowej (np. prośba o dymisję; inaczej: podanie, petycja).
Prośba czy proźba – która forma jest poprawna?
Kiedy już wiemy, jak poprawnie zapisać omawiane słowo – tylko i wyłącznie PROŚBA – warto również dowiedzieć się, dlaczego właśnie tę jego formę należy bezwzględnie wybrać. Wyraz PROŚBA pochodzi bowiem od czasownika prosić.
Nie zaszkodzi także wspomnieć, że omawiane słowo należy do pewnej charakterystycznej grupy wyrazów – chodzi mianowicie o odczasownikowe rzeczowniki zakończone na -ba. Można wyróżnić tu takie słowa jak: groźba, służba, kośba, wróżba. Wszystkie zachowują spółgłoskę zgodną z formą czasownika, od którego pochodzą (np. groźba – grozić).