Przeze mnie czy przezemnie – jak się pisze?

przeze mnie

Poprawna pisownia

przezemnie

Niepoprawna pisownia

Przeze mnie czy przezemnie – razem czy osobno? Która forma jest poprawna? Podobne pytania z całą pewnością nie raz zadaje sobie wielu użytkowników języka. Całkiem zresztą słusznie. Nieznajomość zasad prowadzi przecież do błędów, których należy unikać. Warto więc dowiedzieć się, jaka pisownia obowiązuje w tym przypadku. Poniżej wyjaśniamy, jak należy zapisać tytułowe wyrażenie i dlaczego właśnie tak.

Przeze mnie czy przezemnie – jak to zapisać?

Jedyna poprawna forma to: PRZEZE MNIE.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że omawiane wyrażenie zapisuje się rozdzielnie. Zasady ortograficzne są pod tym względem jasne i jednoznaczne. Warto więc zapamiętać, że w tym przypadku obowiązuje właśnie taka pisownia. Inny zapis kwalifikuje się zaś jako błąd. „Przeze mnie” to bowiem wyrażenie przyimkowe, które – zgodnie z regułami – zapisuje się osobno. Składa się z przyimka „przeze” oraz zaimka „mnie”.

Przykłady użycia:
Napisana przeze mnie książka zdobyła prestiżową nagrodę.
Przepraszam, to wszystko przeze mnie.
Zapytana przeze mnie uparcie milczała.

Co to jest wyrażenie przyimkowe?

Nie zaszkodzi również przy okazji przypomnieć sobie, czym są wyrażenia przyimkowe. Są to połączenia przyimków z rzeczownikami lub przysłówkami, liczebnikami i zaimkami, np. beze mnie, na razie, nade mną, ze mną, przy czym, poza tym. Tego rodzaju konstrukcje zasadniczo zapisuje się rozdzielnie.

Przeze mnie czy przezemnie – razem czy osobno?

Warto ponadto zwrócić uwagę na budowę wyrażenia „przeze mnie”. W omawianej konstrukcji mamy bowiem rozszerzoną postać przyimka „przez” – wyraz ma zakończenie -e. Taka końcówka pojawia się natomiast przed różnymi formami zaimka „ja”, np. ode mnie, beze mnie, nade mną.

Rozszerzona o samogłoskę -e postać przyimka występuje zresztą w przypadku większości przyimków zakończonych spółgłoską. Są to takie pary jak: bez-beze, nad-nade, od-ode, pod-pode, sprzed-sprzede, w-we, z-ze.

Podobna sytuacja ma miejsce także przy zbiegu dwóch spółgłosek, z których pierwsza to w lub f (np. we Francji, we wtorek), a także z, ś, sz, ź lub ś (np. ze strachu, ze szpinakiem).

Zobacz również - jak piszemy

Quantcast