Co to znaczy infantylny? Jakie jest dokładne znaczenie tego słowa? I kogo możemy w ten sposób określić? Podobne pytania nie są zresztą zupełnie bezzasadne. Wprawdzie przywołane słowo nie brzmi zupełnie obco, to jednak wciąż wiele osób nie wie, co tak naprawdę oznacza. Z całą pewnością warto więc poznać jego pełną definicję. Poniżej rozwiewamy wszelkie wątpliwości.
Infantylny – co to znaczy?
Znaczenie słowa INFANTYLNY jest następujące:
- określenie osoby dorosłej, która zachowuje się jak dziecko – niedojrzale, naiwnie, dziecinnie, nieodpowiednio w stosunku do wieku,
- taki, który świadczy o niedojrzałości, dziecinności i naiwności,
- taki, który jest prymitywny, powierzchowny.
Przykłady użycia:
Starałem się być tylko zabawny, ale inni mówili, że jestem infantylny.
Tekst tej piosenki jest strasznie infantylny.
Trudno było z nią rozmawiać, zadawała same infantylne pytania.
Nie wiem, co cię tak śmieszy, to był trochę infantylny żart.
Określenie INFANTYLNY dotyczy osób, które zachowują się w sposób niedojrzały i naiwny, chociaż są osobami dorosłymi. Nazywa się tak więc ludzi, których zachowanie, myślenie i postępowanie jest nieadekwatne – z punktu widzenia innych – w stosunku do wieku i pozycji. INFANTYLNY może być jednak również film, tekst piosenki, dialog, język, komentarz itp. Chodzi przy tym zarówno o naiwne treści, jak i te pozbawione głębi, prymitywne i banalne.
Infantylny – kim jest człowiek infantylny?
Określenie INFANTYLNY to – jak już powyżej wspomniano – określenie osoby, której zachowanie i myślenie wyróżnia niedojrzałość i naiwność. Chodzi przy tym o zdefiniowanie cechy niepożądanej, poddawanej zwykle krytyce – człowiek infantylny to ktoś, kto postępuje i myśli w sposób nieodpowiedni względem swojego wieku, statusu, pozycji itd. To inaczej: niedojrzały, naiwny, dziecinny, smarkaty, niepoważny, niedorosły. Jego przeciwieństwo stanowi więc dojrzałość, powaga, dorosłość. Sam wyraz INFANTYLNY to natomiast przymiotnik, który ma źródłosłów łaciński (łac. infantilis – dziecinny).
